KUYU

KUYU

Kuyuya düşen kelimeler değildi

Aradığı

İzlerine basarak

Düşündü

Yükseleceğini

Kayıp zaman yok

Kayıp bir kendi..

İzlerine basarak

Düşündü

Bir gözyaşıyla

Bütün kaybedenlerini öldüreceğini

İçindeki denizde

Taş sektiren çocuk

Yerden son bir taş alırken

Baktığı, yüzüne

Zihninde çocuğun gözlerini kapattı

Bir taşı alıp yerden

Verdiği ellerini…

Kulağına fısıldadığı çocuğun:

“Artık git,

Bu karanlıkta yüzmenin zamanı geldi.”